Adrian lat: 5

W sobotę rano wyruszyliśmy do malowniczej miejscowości w województwie lubuskim, aby zrealizować marzenie Adriana .Pogoda i długa droga nie nastrajała optymistycznie ale udało się i oto znaleźliśmy się przed domem marzyciela .Drzwi otworzył nam tata konspiracyjnie mrugając okiem a Adrian zerkał na nas ciekawie z pod stołu. Gdy wyjaśniliśmy cel naszego przybycia chłopiec uśmiechnął się radośnie . Wraz z Hubertem naszym najmłodszym wolontariuszem, zabrali się za rozpakowanie ogromnego pakunku .Pojawiła się torba ,modem internetowy i wreszczcie upragniony laptop .Panowie natychmiast rozpoczęli instalację oprogramowania a gdy wszystko zakończyło się sukcesem Adrian i Hubert spojrzeli po sobie i padło jednogłośnie - gry.pl - co wcale mnie nie zdziwiło bo ostatnio jest to najpopularniejsza strona internetowa nie tylko dzieci . Jeszcze dyplom marzyciela ,parę zdjęć i niestety czas przyszło się pożegnać .Adrian jeszcze tego samego dnia wyjeżdżał na terapię do Wrocławia ale wiedzieliśmy że tym razem wcale nie będzie się tam nudził .

Dziękujemy uczestnikom Gali Eurobuilds Awards dzięki którym spełniło się największe marzenie Adriana

wolontariusz

Z naszym marzycielem Adrianem spotkaliśmy się ponownie w sobotę . Od naszej ostatniej wizyty wiele się zmieniło a Adrian to już nie dziecko ale mały mężczyzna . Po ceremonii przywitania się z całą rodziną ,zasiedliśmy do „stołu negocjacyjnego" . Jacek rozmawiał z rodzicami o polityce a ja wraz z Adrianem o jego najskrytszych marzeniach. Nasz marzyciel miał je bardzo sprecyzowane .Adrian od razu zapowiedział i nie będzie rysował marzeń a chciałby mieć laptopa z internetem. Mamy tylko nadzieję że niedługo odwiedzimy ponownie Adriana ale już realizując jego największe marzenie

Wolontariusz :Monika, Jacek

Jeśli chcesz pomóc w realizacji tego marzenia prosimy o kontakt

monika.piaskowska@mammarzenie.org

Tel. 515 199-630

Sobota to dobry czas do spotkań rodzinnych wobec tego wybraliśmy się odwiedzić naszego marzyciela Adriana. Podróż była niesamowicie długa i dopiero po trzech godzinach jazdy dotarłyśmy na miejsce. Przywitała nas wesoła rodzinka Adriana a na stole pojawiła się kawa i ciastko. Marzyciel siedział cichutko na kanapie i starając się nie zauważać panującego w około poruszenia grał na PSP. Próby nawiązania z nim rozmowy spełzły na niczym a lodołamacz w postaci fonika i książki o smokach niewiele pomogły. Na szczęście była Karolina nasz oddziałowy maniak gier komputerowych i nie tylko, która po kilku pytaniach na temat gry zdobyła zaufanie Adriana. Po 5 minutkach razem oglądali książkę o smokach i raz po raz słychać było głośny śmiech marzyciela. Zaproponowałyśmy zabawę w malowanie i Adrian przystał na to z wielką ochotą tylko kredki mu się nie spodobały, więc przyniósł swoje „bardziej kolorowe". Powstawały dzieła strażak, który ratuje kota na drzewie,Adam Małysz w swoim nowym samochodzie i autko policyjne z Adrianem za kierownicą. Marzyciel powiedział, że chciałby dostać takie policyjne auto i chciałby podwozić nim do placu zabaw kolegów. To jest moje marzenie-powiedział-, ale po dłuższej chwili rozpłakał się i stwierdził, że o swoim prawdziwym marzeniu nic nam nie powie. Adrian był już bardzo zmęczony i postanowiliśmy pożegnać rodzinę marzyciela, lecz wrócimy tam niebawem i mamy nadzieję odkryć, o czym marzy Adrian.