Mateusz lat: 16

Marzenia napędzają do działania, nie tylko ich posiadanie ale i realizacja. A komputer stacjonarny, taki na którym można realizować swoje marzenia np. związane z profesjonalnym graniem to nie byle co ;) Duuuże pudła, samochód, GPS (bez niego ani rusz ;)) i można ruszać w drogę. Remont tu, remont tam, a drogę trzeba odnaleźć J Co byśmy zrobiły bez nowoczesnej technologii ...... udało się J Po dotarciu do domu marzyciela , przywitały nas przejęte twarze mamy i Mateusza, z ich pomocą udało nam się wszystko władować do pokoju, i teraz przyszedł czas do działania samego Mateusza. Kabelki mniejsze i większe, mnóstwo różnych wejść i elementów, na całe szczęście nasz marzyciel nie miał z tym żadnych problemów, monitor trzeba podłączyć tak, drukarkę trzeba podłączyć tak, klawiatura, myszka...... wszystko na swoim miejscu, uśmiech ogromny, bo jak się okazało całość przewyższyła oczekiwania Mateusza, i można było komputer uruchamiać. Wszystko działa !!! Instalacja pierwszej gry w ramach ochrzczenia nowego sprzętu, i można realizować kolejne marzenia.... A może mały rekord w wyścigach samochodowych ? ;)

No ale to już pozostaje w rękach samego Mateusza, my ogromnie się cieszymy, że mogłyśmy zobaczyć uśmiech na jego twarzy :)

Dnia 7 lutego wybraliśmy się na spotkanie z naszym nowym Marzycielem Mateuszem. Na oddziale przywitała nas mama okazało się bowiem że Mateusz przebywa w izolatce i tylko jedna osoba mogła do niego wejść. Zadecydowaliśmy że tą osobą będę ja. Mateusz okazał się bardzo sympatycznym chłopcem. Bardzo się ucieszył z lodołamacza którym była gra "Call of Duty" z dodatkiem (okazało się że trafiłem w dziesiątkę). Już miałem zapytać się o jego zainteresowania i opowiedzieć mu o kategoriach marzeń kiedy on powiedział wprost że jego marzeniem jest komputer stacjonarny. Przyznał że bardzo lubi grać na komputerze i gra - lodołamacz była brakującym tytułem z serii Call of Duty. Zapytał mnie też czy ja sam w nią grałem, a ja z uśmiechem odpowiedziałem że owszem, tak. I przyznałem że naprawdę mi się podobała. Na koniec zrobiłem kilka zdjęć (oczywiście za zgodą Mateusza i jego mamy) i powiedziałem że postaramy się spełnić marzenie. I tak sam naładowany pozytywną energią opuściłem szpital wraz z Martą. Mam nadzieję że niebawem uda się nam spełnić marzenie Mateusza:)