Rafał lat: 5

    Wkoło było biało. I to biało po pachy. Nasz GPS nie wiedział, gdzie mamy jechać. My wiedzieliśmy jeszcze mniej od GPS'a. Jadąc do Rafałka udało nam się co najmniej raz zbłądzić, raz prawie zakopać w śniegu, i raz zostać wyratowanym przez gospodarzy, którzy musieli przestawiać samochód na swoim podwórku, byśmy my w ogóle mogli zawrócić. W tym miejscu na ratunek nam pośpieszył Tata Rafałka, który litościwie po nas wyjechał.

     Jak tylko razem z Gosią i pudłem weszłyśmy do domu, wybiegł do nas Marzyciel. Wręczyłyśmy mu baloniki i wielkie, zielone opakowanie. Rafał radośnie zabrał się do rozrywania papieru, w który owinięty był laptop (przy znaczącej pomocy swoich Rodziców). Jak tylko udało nam się skonfigurować komputer, zainstalowaliśmy grę edukacyjną z Bobem Budowniczym, który okazał się osobistym ulubieńcem naszego Marzyciela. I w tym momencie Rafałek wsiąknął na dobre w świat Boba...Nasz próba odczytanie dyplomu marzyciela przeszła bez większego echa.

     Wolontariuszy poczęstowano kawą. Co bardziej żarłoczni skusili się na upieczonego przez Marzyciela i jego Mamę „murzynka". I tak ruszyli w drogę powrotną, tym razem bez postojów w zaspach...

     W pogodne popołudnie wybrałam się z Leną w odwiedziny do Rafała. Na początek przywitałyśmy się z jego mamą i obdarowałyśmy Go lodołamaczem, którym był samochodzik na pilota.
      Podekscytowany Rafałek odpakował prezent i zaraz zaczął bawić się samochodzikiem, ciesząc się innym mówiąc „Patrzcie mam nowy samochodzik! „ - krzyczał radosny Marzyciel. Nasza wizyta zapowiadała się bardzo ciekawie  Kiedy Lena zajęła się rozmową z mamą naszego Marzyciela to ja na dobre byłam pogrążona z Rafałkiem w zabawie. Bawiliśmy się kółeczkami, śmigaliśmy samochodem o podłogę , zabawy nam nie brakowało ...
    Nagle, razem z Leną wyczułyśmy moment, aby zadać Rafałkowi najważniejsze pytanie   Jakie jest twoje największe marzenie? Rafał odpowiedział, że chce dostać laptopa z grami edukacyjnymi  bo jak mówiła mama nasz marzyciel bardzo lubi grać w gry a przy tym nauczył by się dużo słówek i liczb. Nasza wizyta jednak nie skończyła się na tym pytaniu . Porobiłyśmy zdjęcia, śmiałyśmy się  nawet Rafałek zrobił nam kilka zdjęć  które na pewno znajdą się w tej relacji :) i tak z uśmiechem na twarzy po chwili pożegnałyśmy się i poszłyśmy pełni nadziei, że marzenie Rafałka szybko się spełni...

   „Im bardziej zbliżamy się do naszych marzeń, tym bardziej Własna Legenda staje się jedyną, prawdziwą racja bytu„
Paulo Coelho