Igor lat: 15

(fragment relacji i zdjęcia ze strony internetowej BMW AutoKlub Polska)

Pomysł tego niezwykłego wyjazdu narodził się spontanicznie, w czerwcu 2009 roku, po zajrzeniu na stronę fundacji "Mam marzenie". Chociaż fakt, że od dłuższego czasu chodził za mną pomysł, żeby siłami Klubu sprawić wielką radość komuś, kto bez pomocy nie mógłby spełnić swojego marzenia.

Uważne przejrzenie listy marzycieli z Wielkopolski kończy się namierzeniem 14-letniego Igora z Kalisza. Jako jedyny z ówczesnych marzycieli chce odwiedzić muzeum BMW. Z tym młodym gościem jest nam po drodze! (…)

Termin naszej "pielgrzymki" do Monachium zostaje ostatecznie ustalony na weekend 4-6 września. I pomimo wielu zwrotów akcji i niespodziewanych problemów, które wyskoczyły w trakcie, na szczęście udaje się go dotrzymać.(…)

Do przeczytania fascynującej relacji ze spełnienia marzenia i do obejrzenia wielu wspaniałych zdjęć zapraszamy pod adres:

 http://www.bmwautoklub.pl/forum/viewtopic.php?p=53322#53322

Wyczekiwana wyprawa doszła do skutku! Po dość długiej podróży znalazłyśmy się w Kaliszu pod domem Igora, który cierpi na dystrofię mięśniową. Drzwi otworzyła nam uśmiechnięta i energiczna mama chłopca. Marzyciel był w trakcie oglądania programu motoryzacyjnego... co oznaczało, że nasz lodołamacz to strzał w dziesiątkę! Igor dostał w prezencie album ze zdjęciami samochodów oraz płytę dvd z programem o tematyce motoryzacyjnej.

Chociaż obawiałyśmy się tego spotkania (trzy wolontariuszki pierwszy raz miały zaszczyt odwiedzić Marzyciela), wszystko potoczyło się idealnie. Każda z nas znalazła wspólny temat z Igorem... jak nie samochody, to gry. Po długiej i bardzo przyjemnej rozmowie, zaczęłyśmy podpytywać chłopca o jego marzenia. Było raczej oczywiste, że związane będą z samochodami.

Igor poważnie przemyślał wybór marzenia. Jako pierwsze narysował muzeum BMW w Monachium. Niezmiernie nas to ucieszyło, ponieważ czułyśmy, że naprawdę tego pragnie. Jako drugi pojawił się nowy dom, a trzecim marzeniem była przejażdżka czerwonym Ferrari.

Nawet nie zauważyłyśmy jak minęło kilka godzin. Przebywanie z tak przyjaźnie nastawionymi ludźmi to czysta przyjemność. Z ogromnymi uśmiechami na buzi wyszłyśmy z mieszkania. Mamy nadzieję, że Igor był równie szczęśliwy. Dopełnimy wszelkich starań, aby marzenie chłopca zostało spełnione.