Piotr lat: 9

Roześmiana i pełna entuzjazmu ekipa wolontariuszy przemierzała centrum Sosnowca z balonami i prezentami dla Piotrusia w rękach. Po niebezpiecznej (dla balonów) podróży tramwajem okazało się, że nikt nie wziął karteczki z adresem.. Trafiliśmy jednak do domu Marzyciela bez problemu ? na podstawie wspomnień poprzedniej miłej wizyty.

Drzwi otworzyli rodzice Piotrusia. Chłopiec czekał na nas na fotelu w pokoju i zobaczyliśmy błysk w jego oczach na widok paczek. Wręczyliśmy pakunki i z radosnym oczekiwaniem przyglądaliśmy się jego reakcji. Piotruś rozrywał papier i bardzo, bardzo cieszył się z tego co widział. Play Stadion 2, kierownica i 3 gry - w tym najlepsza wg Piotrusia gra na świecie - Simsy:)

Piotruś był naprawdę szczęśliwy. Jego tata w błyskawicznym tempie podłączył konsolę i nie zwlekając ani chwili nasz Marzyciel zaczął grać ?stworzył swojego bohatera i pewnie już by się nie oderwał od gry, gdyby nie fakt, że dla nas zgodził się jeszcze wziąć udział w wyścigach Formuły 1 sprawdzając możliwości kierownicy.. Jechał fantastycznie, po torze, po trawie:) i innych nawierzchniach, cały czas rozwijając niezwykłe prędkości. Wolontariuszkom udzieliła się fascynacja PS 2 oraz ulubioną grą Piotrusia.. trzeba je było odciągać siłą.. Po małym poczęstunku i ciepłych podziękowaniach Piotrusia i rodziny udaliśmy się do domu. Piotruś był szczęśliwy, co najmniej tak jak my ze spełnienia jego marzenia.
 

Piotruś, nieco zawstydzony, ale bardzo uśmiechnięty dziewięciolatek przywitał nas wszystkich oznajmiając na wstępie, że wie po co przyjechaliśmy. Przyglądając się nam bacznie swoimi pięknymi, dużymi oczami przyjął lodołamacz - torbę klocków lego. Aż tyle?! - krzyknął zachwycony, ale ponieważ miał gości grzecznie odłożył reklamówkę, choć z trudem się powstrzymywał, by nie zacząć się bawić. Zresztą i tak od razu po naszej rozmowie o jego marzeniach i zainteresowaniach wraz z naszym wolontariuszem zaczęli składać samochód.

Piotruś jest wielkim domatorem. Dlatego mimo uwielbienia dla klocków nie chciał odwiedzić Legolandu. Chłopczyk nieustannie wyjeżdża na turnusy rehabilitacyjne i poza tą koniecznością, wynikającą z tego, że cierpi na dystrofię mięśniową, woli się nie ruszać z domu, mimo iż nawet tata był zaskoczony taką jego decyzją.

A marzenia.. Piotruś ma bardzo sprecyzowane. Jest fanem elektroniki. Chciałbym dostać PS 2 i grac najlepiej w Simsów albo kamerę cyfrową, albo (jeśli musi być jeszcze jakieś albo :) kino domowe.

Wypełniliśmy już potrzebne dokumenty i zaczęliśmy zbierać się do wyjścia, gdy Piotruś z rozbrajającą miną zapytał: Już, tak prędko? Zostaliśmy jeszcze chwilkę i obiecaliśmy, że wrócimy... spełnić marzenie oczywiście..