Agnieszka lat: 12

W środę o godz. 17 umówiliśmy sie pod szpitalem na Unii Lubelskiej, gdzie mieliśmy spelnić kolejne marzenie chorego dziecka. Jak się okazało p rzy spełnieniu marzenia miał nam towarzyszyć " Głos Szczeciński " i TVP 3 - oddział Szczecin. Troszkę spóźnieni dotarliśmy na oddział, gdzie czekała już na nas z niecierpliwością Agnieszka, jej mama i wszyscy znajomi Agnieszki. Wchodzac, dosłownie oślepił nas uśmiech szczęśliwej marzycielki, ktora doczekała się swojego laptopa. Całej mocy spełniania marzenia towarzyszyła nam kamera. Wszyscy czuliśmy się bardzo zdenerwowani i stremowani, było to chyba pierwsze tak głośne spełnienie marzenia. Agnieszka podczas rozpakowywania prezentu była bardzo szczęśliwa, wkrótce potem włączyliśmy laptopa i jej twarz się rozpromieniła. Troszkę czasu spędzilismy na przekazanie marzycielce podstawowych informacji o obsłudze laptopa, ale oczywiście znalazł się czas na gry:) Gdy my już spełniliśmy swoje zadanie Pani z telewizji przeprowadziła z Agniesią wywiad na temat jej marzenia. Wszyscy dobrze wiedzieliśmy, że dziewczynka dużo czasu spędza w szpitalu i że mama nie może jej codziennie odwiedzać dlatego taka "zabawka" była jak znalazł, pozwoli jej to chociaż na chwile zapomnieć o chorobie i tęsknocie za rodziną. Wszyscy bardzo się cieszymy, że udało nam się spełnić kolejne marzenie i bardzo dziękujemy wszystkim tym którzy się do tego przyczynili.

Podziękowania dla:

- Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Punkt Informacyjno-Rekrutacyjny w Szczecinie za duże wsparcie finansowe

- całego Zespołu Szkół nr 1, w której została przeprowadzona zbiórka pieniedzy, w szczególności dla Pana mgr Miroslawa Miki oraz Przewodniczącej Samorządu Szkolnego Pani mgr inż. Danuty Mianowskiej.

Dzień był upalny. Ledwo żywi dotarliśmy do kliniki, w ręku targając dużego pluszaka i pakunek w zielonym papierze. Weszliśmy na salę Agnieszki. Dziewczynka uśmiechnęła się do nas promiennie i z radością odebrała od nas prezenty. Po chwili wspólnie zabraliśmy się do rozpakowania pudełka, w którym znajdowała się gra "zgadnij kto to”. Postanowiliśmy zagrać kilka partyjek. Niestety w międzyczasie Agnieszka źle się poczuła, dostała wysokiej temperatury. Mama powiedziała, że ten zły stan wynika z powodu rozłąki z domem i ma związek z naszym przyjściem, bardzo się nim zestresowała. Agnieszka powiedziała, że chce spać, dlatego postanowiliśmy dać jej czas na wypoczęcie, lecz zapowiedzieliśmy, że przyjdziemy potem, by zrobić kilka zdjęć. Przed wyjściem zapytaliśmy tylko o marzenie.Bez chwili zastanowienia odrzekła, że jest nim laptop. Po dłuższym czasie ponownie zawitaliśmy do pokoju dziewczynki. Już nie spała. Na nasz widok bardzo się rozpromieniła, znikł z jej twarzyczki wyraz zmęczenia i zaniepokojenia. Gdy się z nią żegnaliśmy szepnęła do mnie:, „ale ja się proszę Pani cieszę". Ja też Agnieszko. Mam nadzieję, że szybko będziemy mogli spełnić Twoje marzenie!