Klaudia lat: 13

Po pierwszej wizycie wiedziałyśmy, że pobyt Klaudii w domu potrwa tylko parę dni, dlatego bardzo ucieszyłyśmy się, że możemy spełnić marzenie przed powrotem dziewczynki do szpitala. Z naszej strony pełna koncentracja i po tygodniu jedziemy znowu. Witamy się, dajemy torcik i chwilę udajemy, że wpadłyśmy tylko tak sobie porozmawiać. Klaudia jest smutna, znowu musi się rozstać z siostrą, leczenie w szpitalu jej organizm bardzo źle znosi.

Na pocieszenie wyciągamy paczuszkę i oczy Klaudii rozbłyskują zainteresowaniem: to wymarzony Galaxy SII. Po rozpakowaniu i obejrzeniu telefonu, Klaudia dziękuje nam z uśmiechem. Starą komórkę, po wyjęciu karty, przekazuje siostrze Asi, a potem... przestaje zauważać, co się wokół niej dzieje.

Wkłada kartę, paluszki śmigają po ekranie, nasza marzycielka nie potrzebuje pomocy przy obsłudze. Do końca naszego pobytu jest zatopiona w przeglądaniu swojego nowego, wymarzonego telefonu. Życzymy Klaudii, aby „Galaxy”  chociaż troszkę osłodził jej pobyt w szpitalu.

Dziękujemy gościom noworocznego przyęcia wydanego przez Prezydenta Miasta Poznania, dzięki którym mogliśmy tak szybko spełnić marzenie Klaudii.

Na pierwsza wizytę umówiłyśmy się z Klaudią w sobotnie popołudnie, korzystając z jej krótkiego pobytu w domu. Dziesięcioletnia siostra naszej marzycielki- Asia, przywitała nas „zamaskowana" z powodu przeziębienia.

Wcześniej w rozmowie z mamą dowiedziałyśmy się, że nasza marzycielka bardzo lubi śpiewać, więc lodołamaczem była płyta karaoke. Po wstępnych opowiadaniach o pobycie w szpitalu, tęsknocie za siostrą i domem, kategoriach marzeń,  Klaudia zabrała się za rysowanie. Siostry śmiały się przy tym, a nam się wydawało, że potrafią porozumiewać się bez słów.

Na kartce pojawił się telefon komórkowy, konsola do gier i wielka palma rosnąca nad błękitną wodą. Podczas numeracji marzeń okazało się, że nasza Klaudia to osoba uwielbiająca gadżety. Jako pierwsze marzenie wybrała telefon komórkowy Samsung Galaxy S II. Potem chcieliśmy włączyć płytę z karaoke, ale mieliśmy trochę problemów technicznych. Dziewczynka jako uzdolniony informatyk   i świetny znawca komputerów, rozwiązała je bez trudu.

Były śpiewy i nagrywanie, ale podczas odtwarzania okazało się, że trzeba trochę poćwiczyć, bo wokale brzmią nieśmiało i cichutko. Przez cały czas naszej wizyty widać było, jak bardzo Asia jest stęskniona za Klaudią i mamą, która jest przy siostrze podczas jej pobytów w szpitalu. Żegnając się, życzyłyśmy naszej marzycielce i całej rodzinie wspólnie spędzanego czasu... bez ograniczeń.

   
Relacja: Mirka